Aνοιξε σήμερα για τους χιλιάδες καθημερινούς επιβάτες του Μετρό ο αρχαιολογικός χώρος στο δεύτερο υπόγειο επίπεδο του Σταθμού ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ.
Για το θέμα αυτό ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ κ. Γιώργος Σουφλιάς έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Ένας ακόμη αρχαιολογικός χώρος στο σύστημα του Μετρό της Αθήνας αναδείχθηκε σήμερα στο σταθμό ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ, στο ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας, μετά από προσπάθειες ετών της Αττικό Μετρό και της 1ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα τεχνικά έργα της αρχαιότητας, την εγκιβωτισμένη κοίτη του αρχαίου Ηριδανού ποταμού και πλέον οι επιβάτες του Μετρό έχουν τη δυνατότητα να τη θαυμάσουν από κοντά μαζί με άλλες αρχαιότητες που αναδείχθηκαν ακριβώς στη θέση που βρέθηκαν.
Ο αρχαιολογικός χώρος είναι έκτασης 300 τ.μ. Μία γυάλινη πεζογέφυρα μήκους 24 μέτρων διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο όπου δεσπόζει η θολοσκεπαστή κοίτη του Ηριδανού ποταμού, του οποίου τα νερά ακούγονται ακόμα να ρέουν! Παράλληλα, οι επισκέπτες μπορούν, επίσης, να θαυμάσουν τον αρχαιολογικό χώρο του Σταθμού από το επίπεδο της ομώνυμης πλατείας μέσα από ένα ειδικά διαμορφωμένο γυάλινο πλαίσιο.
Το κέρδος από την κατασκευή των έργων του Μετρό στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη είναι σίγουρα διπλό: ταχύτητα, ασφάλεια, άνεση και αξιοπιστία με το καλύτερο μέσο μαζικής μεταφοράς αλλά και ανεκτίμητη γνώση για την πολιτιστική μας κληρονομιά.»
ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΟΥ-ΗΡΙΔΑΝΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ
Για την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ στο Μοναστηράκι έγιναν αρχαιολογικές ανασκαφές που έφεραν στο φως οικιστικά λείψανα από τον 8ο αιώνα π.Χ. (Γεωμετρική περίοδο) έως τον 19ο αιώνα μ.Χ.
Βασικός άξονας της ρυμοτομίας σε όλες τις περιόδους ήταν ο Ηριδανός ποταμός, με πηγές στους πρόποδες του Λυκαβηττού, πορεία μέσα από την Αθήνα και εκβολές στον Ιλισσό ποταμό. Η ροή του ήταν συνεχής και αυξανόταν με τις μεγάλες βροχές. Κατά την Υστεροκλασσική περίοδο (5ος -4ος αι. π.Χ.) η κοίτη, με πλάτος 2,60μ., οριοθετείται από μεγάλους κροκαλοπαγείς λίθους. Δύο μονοπάτια, βόρεια και νότια, όριζαν την οικοδομική γραμμή για τα κτίρια που άρχισαν να οικοδομούνται και από τις δύο πλευρές. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού (117-138 μ.Χ.) ο Ηριδανός καλύπτεται με πλινθόκτιστο θόλο, επιχώνεται και μετατρέπεται σε υπόνομο. Μεγάλος τοίχος αντιστήριξης κτίζεται στο βόρειο όριο του ποταμού για να στηρίξει ευρεία στοά ή οδό, ενώ η οικοδομική γραμμή υποχωρεί κατά 4,50μ. Τα κτίσματα είναι ιδιωτικού χαρακτήρα, εργαστήρια και αποθηκευτικοί χώροι. Η χρονολόγηση των ερειπίων στηρίζεται σε πολυάριθμα και ποικίλα ευρήματα: μαρμάρινα γλυπτά και αρχιτεκτονικά μέλη, ψηφιδωτά δάπεδα, τοιχογραφίες, διακοσμητικά εγχάρακτα επιχρίσματα, αγγεία, νομίσματα, μετάλλικα και οστέινα αντικείμενα.
